Doorgaan naar hoofdcontent

Dag Delft



Vandaag, ja op die warme woensdag, ben ik een dagje naar Delft geweest. De bedoeling was om in het kader van het "visitors programme" een aantal lezingen bij te wonen bij de TU Delft.

Dit zijn er een paar:


  • Multimedia portal. De TUDelft streeft ernaar om het gehele audiovisuele bezit toegankelijk te maken via één portal. De afdelingen Educatie & Studentenzaken, de IT-afdeling en de bibliotheek werken samen aan dit project, onder de titel "TU Delft Multimedia Portal" sinds maart 2009.

  • 3TU Datacentrum. In dit project werken de drie Nederlandse technische universiteiten samen, n.l. die van Eindhoven, Twente en Delft. Het initiatief ligt bij de TU Delft. De bedoeling is om wetenschappelijke content via Open Access (OA) toegankelijk te maken voor technische studenten. In 2005 is dit project gestart. Het bestaat o.a. uit deze tools: 1. OA educational, OA publications, OA repositories


Het waren interessante lezingen. En minstens zo interessant was het om de bibliotheek van de TU Delft te bekijken.
Een mooi staaltje van architectuur. Wat mij vooral opviel was het licht, de transparantie. Een grote hal, met werkplekken en een centrale balie, een kleurrijke boekenwand. Ook was er een silence-ruimte.
En dan de buitenkant: het groene dak, met het mooie weer omgetoverd tot een grote zonneweide.





Al met al de moeite waard, deze lange reis (iets langer dan zes uren in de trein). Ja zeker!

Reacties

gerke60 zei…
Een dag om jaloers op te worden, had er ook wel zes uur in de trein voor willen zitten.Je kunt niet alles en ik mag ook niet klagen dit is mijn tweede vakantie week :-)
Groetnis Gerke

Populaire posts van deze blog

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me