TrijntjeBlog

Samen met Metin heb ik een twintigtal jaren doorgebracht in de Bijlmer. Samen met zijn ouders en zusje, is Metin vanuit Turkije naar Nederland gekomen (tachtiger jaren 20e eeuw). Ze komen te wonen in de Bijlmer in Amsterdam. Hij heeft een bijzonder dominante vader, die zijn gezin tiranniseert. De roman heeft een kleine zeshonderd pagina’s, maar omdat de verteltrant zo levendig is, lees je het boek uit ‘als een trein’. Metin neemt je aan de hand! Thema’s zijn vader-zoon-relatie, pesten, school, cultuurverschillen, probleemwijk, drugsoverlast, jeugd, puberteit, en jongvolwassenheid. De kleine Metin, en de puber Metin: hij wil vooral niet opvallen, het liefst onzichtbaar zijn, om vooral niet gepest te worden.  Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een opgroeiende jongen.  Op de laatste pagina’s zie je de inmiddels volwassen man terug in de Bijlmer. Hij ziet als het ware het kleine jongetje wat hij ooit was, terug, spelend op de galerij van de flat.  Weer eens ...

Ik ontmoet regelmatig mensen onder de douche. Dat heb je als je vaak naar het zwembad gaat. Vandaag aldaar een bijzondere ontmoeting. Onder de douche dus. Een dame-op-leeftijd stond te douchen, en ik tegenover haar.  Heerlijk na het zwemmen. Ik keek de vrouw aan, en herkende in haar een kennis van mij. Sprekend hetzelfde gezicht, maar dan zeg maar dertig of veertig jaar ouder dan mijn kennis. Ik, stoute (natte) schoenen aan, vroeg haar: “Bent u misschien mevrouw G?” Haar antwoord, ze keek verrast: “Ja, zeker!” Ik: “En heeft u een dochter met de naam S?” Nog een keer: “Ja, zeker!” Bijzonder zo’n ontmoeting. Echt waar, ik had de dame nóoit eerder ontmoet. En bijzonder hoe je op grond van waarneming, gevoel, kunt gissen. Vervolgens denken-durven-doen! En dan ook nog met succes. Leuke ervaring.

Eerder had ik al “ Schaduwkind ” van Thomése gelezen, maar vandaag dit bijzondere boek gekocht op het  Boekenfestijn . Met dit gure winterweer is het heerlijk wandelen. Maar een beetje warmte op zijn tijd is welkom. Dus gescholen voor de koude op deze boekenmarkt in het  WTC Leeuwarden , een mekka voor boekenliefhebbers, lezers en bibliofielen, voor mij dus. Ik heb me ingehouden, en niet teveel gekocht, enkel, voor nog geen twee euro: “Schaduwkind” dus, en een eigenaardige bundel “ Marktplaatspoëzie ”. En nu maar lekker lezen, bij de verwarming, thuis... ———-

Het jaar is nog maar dik twee maanden oud, en nu heb ik al vier paar nieuwe schoenen gekocht. Wat, als deze trend doorzet? In dat geval ga ik nog 21 keer schoenen kopen in 2018. Tijd om de schoenenkast in te ruimen!

Winterwandeling gemaakt. Maar het voelde als een lentewandeling. En laat het voorjaar nu maar komen!