TrijntjeBlog

Laat maar die kroketten, het vuurwerk, en de oliebollen. Ook in 2018 ga ik voor het zwemmen....

Zonder woorden verder: op de dag van de officiële opening van het vernieuwde  Europaplein : keramisch kunstwerk van Koen Taselaar Koen Taselaar

En dan nog een leestip: “ Harnas van Hansaplast ” van Charlotte Mutsaers . Twee zussen worden geconfronteerd met de dood van hun broer. De broer leefde teruggetrokken, eenzaam en alleen, in de voorheen ouderlijke woning. Hij wordt dood aangetroffen in zijn huis. Zelfmoord, of een natuurlijke dood? Beide vrouwen moeten het huis, de inboedel (puinhoop) opruimen, en dat is een hele klus. Het verleden, de gezamenlijke geschiedenis komt op hen af. Het verhaal is dan ook het verhaal van hun familie, (woonachtig in Utrecht) en tegelijkertijd een portret van de broer, en van de ik-figuur (de ene zus). Ondertussen is er het verdriet. Het is als een reis terug in de tijd, soms absurdistisch, soms hartverscheurend. Grappig, of niet, maar Leeuwarden komt nog even aan bod. In het gezin, in Utrecht, werden destijds kievitseieren gegeten, één keer in het jaar, nl op Grotiusdag, 22 maart, als eerbetoon aan Hugo de Groot . En die eieren moesten in Leeuwarden gekocht worden, bij poelier D

Ik ben erg onder de indruk van " Selma " van Carolijn Visser . Nooit heb ik me gerealiseerd dat het leven in China in de tijd van Mao , de Culturele Revolutie , de tijd van de Rode Gardisten , zó zwaar was. Selma emigreert als Nederlandse naar China, door haar huwelijk met de Chinese Chang Tsao , die ze in Londen had ontmoet. Haar moeder was ze al kwijt, in de oorlog werd die als Joodse gedeporteerd naar een vernietigingskamp. Zelf wist ze samen met haar vader de dans te ontspringen.  In China krijgt het echtpaar twee kinderen: een jongen Dop, en een meisje Gretha. In China stonden haar minstens evengrote verschrikkingen, als die in de Tweede Wereldoorlog,  te wachten, die ze uiteindelijk met de dood moest bekopen. Ja, ik ben onder de indruk. Het boek is heel goed geschreven, en voorzien van foto's en een bronnenlijst. En ik besef maar weer eens in wat voor een goed land ik ben opgegroeid, een land van vrijheid.

Ik ben vanmiddag naar het heropende Princessenhof geweest in Leeuwarden. Wat een verrassing. Zo mooi is het museum geworden. Heel bijzonder was de tentoonstelling IN MOTION. Ik werd getrokken naar het ‘zwembad ‘, door de klanken. Ik had echt uren kunnen blijven zitten in de zaal met de installatie van Céleste Boursier-Mougenot . Deze installatie bestaat uit een bassin met blauw water, waarin witte porseleinen schalen ronddrijven. Het toeval bepaalt de compositie, die niet alleen een fascinerende aanblik oplevert, maar ook een klankenspel. Prachtig die “muziek”... om tot rust te komen. Kijk en luister  https://photos.app.goo.gl/ VzB54j7Kyr7snt2H2