TrijntjeBlog

Sjoerd de Vries, lector NHL , heeft mij weer opgevrolijkt met een interessant verhaal. Het centrale thema van de lezing was de veranderende rol van de informatiespecialist in de "smart society" van de toekomst. Hoe ziet het beroep eruit in 2020? Bestaat het vak überhaupt nog wel? Ja zeker, maar met een heel andere inhoud. Met zijn allen zijn we op weg naar  de " smart-driven society "! Voor de (ontwerp)onderzoeker een uitdaging, en niet minder voor de informatiespecialisten, onder wie ik. Weg met de standaardvragenlijsten, en kom maar op met die internettools- en websites! Het gaat om data verzamelen, analyseren en visualiseren. Steeds kijken welk instrument het geschikst is voor jou, in jóuw situatie en op jóuw moment. Middels " smart computing " wordt het steeds makkelijker data te visualiseren. Over vijf jaar zijn talloze apps, waar we nu onze apparaten mee volbouwen, totaal passé. De bedrijven weten immers al precies waar jij mee be

Tweede pinksterdag Heel klein rondje gefietst, ten noorden van Leeuwarden, en langs de Dokkumer Ee... Ver weg van het Elfstedentocht -geweld, en een bescheiden afstand. Wijns Tichelwurk

Vandaag een stapje terug in de tijd. Mijn vader was aardappelhandelaar, zo van vlak na de oorlog tot aan het begin van de nieuwe eeuw. Hij kende alle boeren in het Bildt . En veel boeren kenden hem. Ik herinner me het wegen van de 'ierappels' op de bascule, de geur van jute zakken, de klompen voor de deur, de ruggen op de aardappelvelden, de strakke wind vanaf het wad door mijn haar, de weidse vergezichten, de vele verhalen. Vandaag was het open dag bij "Boerke op it Bildt". De voertaal was Bildts, de taal van mijn vader, een taal die ik nog steeds versta. bascule met ierpels ...zo is het maar net.... op het erf latsjes van ierpelkissies Kijk op de website van:  Bildts Aigene programma 14 en 15 mei

Er zijn zoveel boeken geschreven over dementie, ouder worden, sterven, en afscheidnemen. Ik lees veel en soms zitten er juweeltjes tussen de boeken die ik, toevallig of niet toevallig, 'tegenkom'. Neem nou " Niemandsland " van de Deense schrijver Kirsten Thorup , vertaald uit het Deens. De vertaling dateert van 2007. Maar het verhaal is tijdloos. Ik heb het boek in eén middag uitgelezen. Prachtig beschreven worden het proces van de ouderdom, het ouder worden, het dementeren, de verwarring. Carl slijt zijn laatste dagen in een bejaardentehuis/verpleegtehuis. Het perspectief is wisselend, dan weer vanuit de hoofdpersoon, dan vanuit zijn dochter, zijn zoon, de kleinkinderen, of zijn schoonzuster. Een groot geheim dreigt mee te worden genomen in het graf.... Gaat dat écht gebeuren? Dit raadsel maakt het boek ook nog een beetje spannend. Prachtig hoe de relaties worden beschreven van de gezinsleden onderling, nu en in het verleden, hoe ze communceren met elkaar, en