Doorgaan naar hoofdcontent

Yu mooi steng yu mooi ay sisa san


Vannacht kon ik even niet slapen, en 'per toeval' hoorde ik toen dit liedje over de radio... Ik werd helemaal vrolijk, wakker, wilde mijn bed uitspringen, héhé, lekker ritme, dansen, woow.....
Toch nog even in slaap gesukkeld....
Dit is mijn 2009-zomerliedje!

Excuses aan de lezer:
Nou, vandaag is het 6-10-9, en de Buma/Stemra wil niet meer muziekvideo's op blogs en Hyves en zo. Vandaar dat ik de muziekfilmpjes heb verwijderd.

Wel hier nog even de link, want dat mag!!

Bron: [Dankjewel] Damaru en Jan Smit

Reacties

Wichor Bramer zei…
je mag wel linken naar youtube hoor, maar niet embedden.

Populaire posts van deze blog

Glas

Vervelend, die glasscherven op het fietspad. Als iedereen nu eens zijn eigen rotzooi zou opruimen! Want een lekke band vindt niemand leuk. Maar gelukkig is het mooi weer vandaag, en was het goed recreëren in de berm,  wachtend op hulptroepen. En de Wegenwacht liet trouwens niet lang op zich wachten.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me...

Vallende fietsen

  Vandaag een dag van vallende fietsen dus leek het me beter een eind te gaan wandelen