Doorgaan naar hoofdcontent

Internet in de 17e eeuw






Ik vond het wel grappig om te lezen dat er in de zeventiende eeuw ook al 'internet' bestond. Mersenne, zijn tijd ver vooruit?

De idee van kennis, die zich verspreidt, kennis die gedeeld kan worden, de behoefte van mensen, door de eeuwen heen, om kennis te delen, informatie over te dragen. In dit geval is het 'verbindende element' de persoon van Mersenne.

p.s ik ben er achter gekomen dat het artikel in Reformatorisch Dagblad op zondag niet te lezen is. Dus probeer het maandag weer!! 't Ís niet anders; maar wel lezenswaard!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Straatpoëzie

 Soms fiets je “eeuwenlang” dezelfde routes, en valt je niks bijzonders op, totdat het je wel opvalt!

De eerste warme dag

Op de eerste warme dag in 2025, gewandeld in Eernewoude . Een leuk dorpje in de Oude Venen, Friesland, en nu nog rustig qua watersport. Tijdens de wandeling is het aan te bevelen om vooral te kijken waar je je voeten zet. De wandelroute is bezaaid met veelzeggende Friese spreuken.

Hemels Blauw

Ruim zeshonderd pagina’s lang ben ik op reis geweest met de 26-jarige Emile en Joanne. Emile is jong, en heeft Alzheimer, en heeft niet lang meer te leven. Hij verlaat zijn familie en vrienden. Samen met de voor hem nog onbekende Joanne begint hij een emotionele road trip door Frankrijk en de Pyreneën. In een camper. Het wordt de laatste reis van zijn leven, Langzaam groeien de twee naar elkaar toe en wordt ook het tragische verhaal van Joanne duidelijk. Het is een reis door het leven. Ontroerend en fascinerend, door het steeds ernstiger worden van de vergeetachtigheid van Emile. Beider levens raken vervlochten. En ondertussen voel je de naderende dood. Joanne, getekend door het leven, het verlies van haar autistische zoontje, zorgt tot het einde toe voor Emile. Emile met al zijn vergeetachtigheid neemt als het ware de gedaante over van het overleden autistische zoontje van Joanne. Ondertussen krijg je een prachtig beeld van het Zuid-Franse landschap, en de reis verandert zo in een me...