Weer eens een leestip: Cliënt E. Busken, van Jeroen Brouwers: PAGINA 99 De hoogbejaarde, mopperige, verwarde, mannelijke ik-figuur zit in een verzorgingstehuis. Hij zit vastgekluisterd aan zijn rolstoel. In zijn hoofd reageert hij, narrig en mopperend. op de medebewoners, op de verzorgers, op het medisch personeel, en op de fysiotherapeuten en psychiaters. In fragmenten, associatief, komt zijn persoonlijke levensverhaal naar voren. Erg gelukkig is de man niet, en wat hem betreft mag het dan ook afgelopen zijn. Het boek is eigenlijk één lange monoloog, een aaneenknoping van gedachten, zinnen, soms een beetje verwarrend. Maar als je bij de les blijft, bijzonder boeiend, De thema’s verzorgingstehuis, ouder worden, dementie en Alzheimer worden beschreven vanuit de ik-figuur, en de ervaringen zijn niet eenduidig positief. Het boek lijkt dan ook een aanklacht tegen de hedendaagse zorginstellingen en de bejegening van oude mensen, dementerenden en hulpbehoevenden. PAGINA 136
van alles over alles