In “Het gele huis” van Mieko Kawakami raakt het jonge meisje Hana in de ban van geld en verstrikt in eindeloos geldverdienen. “Meer-meer-meer” lijkt het motto te worden bij alle pogingen om zoveel mogelijk Japanse yens te kunnen bemachtigen. Na een eenzame jeugd kwam zij terecht in een onderwereldcircuit, waarin vrouwen aan de macht zijn. Ze wordt opgenomen, samen met twee vriendinnen, in een fraudenetwerk. Keer op keer wordt ze teleurgesteld, en moet ze verdiend geld “inleveren”. De ene keer wordt het gestolen uit haar geheime bewaarplaats, een oude schoenendoos, een andere keer is er haar moeder die danig in de problemen is geraakt, en geld van haar dochter wil lenen. Om haar schoenendoos opnieuw (aan) te vullen raakt ze totaal verward in het illegale circuit van pasjesfraude en frauduleuze geldopnames. In het begin verdient ze op die manier geld ‘als water’, totdat het tij keert en ze door het ongeluk wordt ingehaald.
Na deze climax ontvlucht Hana het circuit, en probeert een nieuw leven te beginnen. Maar het verleden blijft haar achtervolgen. En ze probeert hoe dan ook met zichzelf in het reine te komen.
Na deze climax ontvlucht Hana het circuit, en probeert een nieuw leven te beginnen. Maar het verleden blijft haar achtervolgen. En ze probeert hoe dan ook met zichzelf in het reine te komen.
Het is een pittig dik boek, ruim 500 pagina’s, één lange monoloog van Hana, maar boeiend van begin tot eind.
p.245
Reacties