PAGINA 18
Ik had al genoten van “Water pakken” van (auteur) Kirsten van Santen, en kwam deze week nog een boek tegen over zwemmen.
Ik had al genoten van “Water pakken” van (auteur) Kirsten van Santen, en kwam deze week nog een boek tegen over zwemmen.
Ik heb het over het boek van de Amerikaanse schrijfster Julie Otsuka over zwemmen en dementie: “De zwemmers”.
Prachtig verhaal over een ouder wordende vrouw, Alice, verknocht aan zwemmen, baantjes trekken (net als ik). Voor Alice is zwemmen het laatste redmiddel tegen de aankomende duisternis in haar leven: de voortschrijdende dementie, een onomkeerbaar proces, Helaas gaat het zwembad dicht omdat er een defect aan de bodem van het bad is ontstaan. De groep zwemmers, ieder met een verschillende achtergrond, moet het bad vaarwel zeggen, voor onbepaalde tijd. Voor Alice is de barst in de bodem van het zwembad een metafoor voor de barst in de bodem van haar leven, in het fundament van haar bestaan.
Alice was zo gehecht aan zwemmen, aan het ritme van de dagelijkse baantjes.
En nu wordt die vaste structuur haar ontnomen. Het noodlot slaat toe. De aftakeling zet door.
Noodgedwongen wordt ze opgenomen in een verzorgingstehuis waar ze uiteindelijk komt te overlijden…..
Reacties