Ik las net “De vogels” van Tarjei Vesaas. Het gaat over een wat merkwaardige, in zichzelf gekeerde jongeman, Mattis, die samenwoont met zijn zuster op het Noorse platteland. De komst van een vreemde man, een houthakker, brengt daar verandering in. Hij drijft een wig in de relatie broer-zus. Daarmee wordt het noodlot aangekondigd.
DE VOGELS
P. 7
Daarvoor las ik “Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht” van Mark Haddon. Dat ging over een autistische jongen van 15 jaar. Een bijzondere jongen, Christopher, heel erg op zichzelf gericht, moeilijk benaderbaar en te begrijpen door anderen, zoals bijv. zijn vader en moeder. Hij is superintelligent, als je het hebt over zijn memorie, logica en wiskunde. De moeilijkste sommen rekent hij zo uit, uit het hoofd. En noem hem een datum, en hij weet je precies te vertellen wáar hij was, en hoe het er precies daar uitzag, op dat moment.
Vertel hem iets, of vraag hem iets, en hij zal dat wat je zegt létterlijk opvatten.
Het boek geeft een boeiend beeld van de leef- en gedachtenwereld van een autistische jongen, waarbij de moord op de hond van de buurvrouw een cruciale rol speelt.
HET WONDERBAARLIJKE VOORVAL MET DE HOND IN DE NACHT
P. 11
Wat voor Christopher de wiskunde is, zijn de vogels voor Mattis. Mattis praat met vogels, en is één met de natuur.
Ook Mattis heeft moeite met zich te verhouden tot de buitenwereld, relaties aangaan.
Ook zijn zus is erg op zichzelf gericht, ze zit het grootste deel van de dag te breien.
Zijn zus wordt gelukkig, dankzij de houthakker.
Voor Mattis zit er niets anders op dan te verdwijnen.
Twee jongens, twee verschillende jongens. In beide gevallen kijk je in de leefwereld van een autistische medemens. Heel leerzaam.
In het geval van Christopher is er een tamelijk “happy ending”, helaas is bij Mattis het noodlot niet te keren!
Reacties