Ritme van het leven

motto

Zo mooi, zoals Luna (Lonneke) haar worsteling met het leven beschrijft.....

Ze raakt in een diepe depressie na het overlijden van eerst haar vader, dan van haar zusje (allebei een erfelijke ziekte). Ze blijft over met haar moeder. Maar ook die komt te overlijden (kanker).

Hoeveel kan een mens aan? 

Verdriet overheerst, en als jonge vrouw is ze eenzaam, raakt gedesoriënteerd en depressief.

Ze stort zich in diverse relaties, maakt verre reizen, begint aan studies, gaat in (psych)therapie

Lonneke neemt besluiten om haar leven over een andere boeg te gooien. Zo verandert ze haar voornaam Lonneke (“zonneke”) in Luna.

Luna, een verwijzing naar de maan.

fragment

Jaren heeft Luna nodig om het leven weer aan te kunnen..

Uiteindelijk vindt ze haar roeping in de zang en met name in de flamenco: “Als ik zing voel ik dat ik leef”.

Heel bijzonder hoe openhartig Luna Zegers citeert uit haar dagboeken en uit die van haar zusje.

Hierdoor ontstaat er een bijzondere biografie van een bijzondere vrouw.

Dat was weer eens een leestip: “Solo : mijn verhaal over verdriet en rouw en de troost van muziek” van Luna Zegers.

———-

Info

Luna Zegers: http://www.lunazegers.com/nl/