Doorgaan naar hoofdcontent

Wedstrijdbad

Sommige zwemmers proberen iedere dag hun record te verbeteren: zo snel mogelijk in de volle lengte het bad af te leggen in het water. Iedere seconde telt. 

Andere zwemmers proberen een ander record te verbeteren, nl. zo lángzaam mogelijk van A naar B te zwemmen, bij voorkeur in groepsverband.

Vorige week verkeerde ik in een illuster gezelschap van dames-zwemmers, die ieder zo langzaam mogelijk, in schoolslag, al keuvelend, kletsend, geen aandacht voor andere zwemmers, in één brede groep die alle banen van het bad besloeg, de overkant probeerden te bereiken....

Zelf ben ik ook niet de snelste, maar ik kan aardig meekomen. Een gevorderd zwemster, zal ik mij zelf maar noemen.

Moeilijk hoor, om dan al slalommend, wegen proberend te vinden, wisselend "school" en "crawl", er tussen door te komen, en zo een eigen route uit te stippelen. Ik doe echt mijn uiterste best om niemand 'tot last' te zijn....

En ja hoor, toch moest ik het bekopen.

Door enkele van de dames werd ik schimpend toegesproken "U bent hier niet alleen hoor!", "Kunt u niet op andere tijd zwemmen?", en meer van dat soort verwensingen.

Het ontbrak er nog aan, dat ik een tik of een voetstoot kreeg.

Dames, mag ik u oproepen om te proberen wat sneller te zwemmen, anderen ook een béetje ruimte te gunnen, en de praatjes voor bij de koffie (koekje erbij) te bewaren....


Reacties

Populaire posts van deze blog

Straatpoëzie

 Soms fiets je “eeuwenlang” dezelfde routes, en valt je niks bijzonders op, totdat het je wel opvalt!

HTS reünie

Vrijdag ben ik naar de reünie geweest van de HTS Leeuwarden-Vondelstraat van NHL Hogeschool . Het was leuk om zoveel oud-studenten en oud-collega's te ontmoeten. Veel studenten herkende ik echt niet meer..... maar ook heel veel wel... en ik vond het leuk om te horen waar ze zoal terecht zijn gekomen. Ook fijn was het om oud-collega's, veelal met pensioen, te spreken. Tja, er is veel veranderd, dus veel nostalgie , en oh-ja's .

Horror

En nu las ik ‘ Meisje A” van Abigail Dean. Meisje A is Alexandra, Lex, één van de kinderen uit het grote gezin Gracie. Ze woonde met haar vader en moeder en broertjes en zusjes in een huis in Hollowfield, in de buurt van Manchester. Lex vertelt het tragische en schokkende familieverhaal en over de impact die het had op de verschillende kinderen. De vader raakt stilaan vervreemd van de maatschappij, hij raakt zonder werk, en na een korte carrière in een sekte-achtige kerk gaat hij het gezin onderdrukken en de kinderen worden mishandeld. Ze komen compleet naast de samenleving te staan, ze gaan ook niet meer naar school, het huis vervuilt, er is geen eten meer. Dit resulteert in complete disfunctionaliteit en teloorgang. In de laatste, heftigste periode in het huis worden de kinderen opgesloten en vastgeketend aan hun bed. Totdat er één kind weet te ontsnappen, Lex. Lex vertelt het verhaal hoe het zo heeft kunnen gebeuren. Zij is degene die op uiteindelijk op 15-jarige leeftijd wist te on...